Aronskelk

 

Arum maculatum is de latijnse naam voor de inheemse gevlekte Aronskelk. Arum italicum is de italiaanse aronskelk die wit geaderde bladeren heeft.

 

 

Rode vlekken op bladeren, ook perzikkruid heeft ze, worden met de kruisiging van Jezus in verband gebracht. Volgens een legende vielen druppels bloed van Jezus op de bladeren van deze planten die onderaan het kruis groeiden. De rode vlekken zijn een blijvende herinnering. Perzikkruid,  Persicaria,  wordt wel Jezus gras genoemd.

De volksnaam Aarons baard is terug te leiden op de vorm van de grote bladeren: vanuit twee rondingen spits toelopend, als een spits baardje vanachter de oren.

 

Op weg naar het beloofde land

De veertigdagentijd is een herinnering aan de tocht van het Joodse volk door de woestijn naar het land van Abraham. Mozes leidt het volk bij de vlucht door de Rode Zee en daarmee de uittocht uit Egypte. Als het volk begint te morren over het ongemak dat de tocht met zich mee brengt, wordt Aäron de rechterhand van Mozes.
De Heer sprak tot Mozes: ‘Spreek met de Israëlieten, en vraag van de leiders van elke stam een staf, samen twaalf staven. Schrijf ieders naam op zijn staf, – op die van Levi moet u de naam Aäron schrijven- want voor ieder stamhoofd moet er een eigen staf zijn. Leg ze voor de verbonds akte neer in de tent van samenkomst, waar Ik met u samenkom. De staf van de man die Ik uitkies, zal gaan bloeien. Zo zal ik het gemor van de Israëlieten tegen u tot zwijgen brengen en het niet meer horen…’  Toen Mozes de volgende dag in de tent met de verbonds akte kwam, zag hij dat de staf van Aäron uit de stam van Levi was gaan bloeien. Hij had bloemen gekregen en droeg amandelen; Numeri 17:16-23


Aan dit verhaal is de naam Aarons staf te danken. De gelijkenis is terug te vinden in de bloeikolf van de plant die op een staf lijkt.
Volgens een legende is de Aronskelk ontsproten aan de staf van Aaron. Deze staf zou de staak zijn die de verspieders gebruikten om de grote druiventrossen aan te hangen die zij uit het beloofde land meenamen. Bij thuiskomst stak men deze staak in de grond. Ze begon te groeien en te bloeien.

 

 

 

 

 

 

.