“Daar ruist langs de wolken een lieflijke Naam,
die hemel en aarde verenigt tezaam.”

Symboliek:

In dit lied uit de bundel van Johannes de Heer en geschreven door E. Gerdes, staat de Heer in het midden. In Hem herkennen wij elkaar!
Het lied vertolkt het verlangen naar het moment waarop er geen grenzen, geen tijd, geen verschillen meer zijn.
Het moment waarop hemel en aarde samenvloeien. Een moment om te bejubelen.

Blauw is symbolisch de kleur van de hemel

Een koningskroon hoog in de hemel, amper zichtbaar door een wolk van gipskruid, is een beeld waar Jezus Christus woont.
Bloeiende Muscari-bolletjes, reiken zowel naar omlaag als naar omhoog, naar elkaar!
Zij geven het verlangend uitkijken aan om samen te lofzingen en te jubelen als straks hemel en aarde, mensen en engelen, samenzijn rond Christus de Heer.

‘O mochten w’ om Jezus verheerlijkt eens staan,
dan hieven wij juichend de jubeltoon aan:
Jezus, Jezus, uw Naam zij de er,
want Gij zijt der mensen en engelen Heer!

Arrangement en foto: Charlotte Kwak
Foto: Hanneke Maassen, Charlotte Kwak

Klik op de afbeelding om te vergroten