‘Vertrouw op de HEER en doe het goede’ is een letterlijk citaat uit Psalm 37:3. Spiritualiteit en ethiek gaan samen. Geloven en doen horen bij elkaar. Het Gemeenschappelijk leesrooster geeft voor deze zondag
Habakuk 3:1-3, 16-19; Psalm 37:1-11 en Lucas 17:1-10.
Samenhang: In Habakuk 3 en Psalm 37 zien we hetzelfde gebeuren: een worsteling van een mens die zich verantwoordelijk weet voor de wereld om hem heen en geconfronteerd wordt met wat strijdig is met zijn geloof. Bij Habakuk zou je die worsteling meer intern kunnen noemen, in Psalm 37 is de dichter in gesprek met wie zich boos maken. Het is in die lijn dat het Jodendom aan de kerk vraagt waarom zij meent dat de verlossing al gekomen is. Voelen wij die boosheid uit Psalm 37 en de worsteling van Habakuk nog mee? We leven in de tussentijd. Dat besef klinkt ook door in Lucas 17. Jezus spreekt zijn leerlingen toe terwijl ze onderweg zijn. De weg van de verlossing is de weg van het lijden en op die weg zijn er nogal wat hobbels te nemen (ergernis vermijden, aldoor vergeven, geloven en je plicht doen).’

– Uit: Handreiking Israëlzondag 2010, uitgave van de PKN. –

Schikking

De stenen in het midden symboliseren de Klaagmuur in Jeruzalem.
Er zitten echter geen gebedsbriefjes in de muur, maar bloeiende viooltjes. Dit verwijst naar de hoopvolle toekomst die God aan Zijn volk heeft beloofd.
De brandende kaars op de muur symboliseert de aanwezigheid van de God van Abraham, Isaäk en Jacob.

Rechts van de muur staat de Menorah als symbool voor het Joodse volk. Links een kruis als symbool voor de christenen.

De klimop symboliseert de eeuwig durende trouw van God
De klimop vormt ook de verbinding tussen God, de Joden en de christenen.