Teba is in de joodse traditie het woord voor mand en heeft meerdere betekenissen:

• doodkist
• levenskist – kribbe
• schatkist -ark, reiskoffer

In de oude Hebreeuwse teksten van het Eerste (Oude) Testament komt het woord meerdere keren voor en betekent het doodskist of bewaarkist van het leven.

Waar teba verschijnt wordt leven verbonden aan het Woord en in het teken van de verlosser en de verlossing gezet. Meestal verschijnt teba in schijnbaar uitzichtloze situaties.

In het zonvloedverhaal wort de ark van Noach een taba genoemd.

Als Mozes in een biezen mandje wordt gelegd, staat er dat hij in een teba wordt gelegd.

De ark, teba,  met de Tien Woorden wordt meegedragen in de woestijn op weg naar het beloofde land

De kribbe, teba, waarin Jezus wordt gelegd. Jezus wordt, net als Mozes bedreigd door de macht van een koning die het Kind of het Woord wil vernietigen. Ook hiet wordt het leven verbonden met het Woord en de komende verlosser.

Het geboorteverhaal in Johannes 1 verwijst naar de kribbe waarin Gods Woord gestalte krijgt in een kind dat ons wordt geschonken: nieuw leven met God.

reiskoffer, het belangrijste wat nodig is voor onderweg om door de wereld te gaan