‘Distels, doornen,
prikkeldraad, dode stengels
als wachters van de dood 

Witte bloemen in de herfst,
geloof in leven 
dat van angst en geweld
is verlost.’

Uit:
– Bloemen spreken in stilte, blz. 97
Tini Brugge –

Schikking en symboliek

Een bol, de aarde, met prikkeldraad of doorntakken omwikkelt als beeld van de wereld in een spiraal van geweld.
Zwarte/donkere takken reiken naar alle kanten.

De zachte, gladde stof, in wit, de kleur van de vrede, geeft het tegenovergestelde beeld weer:
het geloof in een leven zonder angst en dreiging.
Kleine, witte bloemetjes geven aan dat de basis van vrede en gerechtigheid
het eerst zichtbaar is in juist de doorgaans ‘gewone’ dingen.